შაბათს ჩატარებულმა საპარლამენტო არჩევნებმა საქართველოში მღელვარება და დაპირისპირება ჯერ მხოლოდ ონლაინ და მედია პლატფორმებზე გამოიწვია. ოპოზიციურმა პარტიებმა შედეგების აღიარებაზე უარი თქვეს და „ქართული ოცნება“ არჩევნების გაყალბებაში დაადანაშაულეს.
ცესკოს შედეგები და ედისონ რისერჩის ეგზიტპოლის წინააღმდეგობა
ცენტრალური საარჩევნო კომისიის წინასწარი მონაცემებით, „ქართულმა ოცნებამ“ არჩევნებში გაიმარჯვა. თუმცა, არჩევნებამდე ცოტა ხნით ადრე, პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა ფეისბუქზე გააზიარა ედისონ რისერჩის ეგზიტპოლის შედეგები, სადაც ოპოზიცია 51,9 %-ით იგებდა. ახლა საზოგადოება უფრო და უფრო ელოდება რას იტყვის პრეზიდენტი, რომელიც კონსტიტუციურად სახელმწიფოს მეთაურია და რამდენად შეინარჩუნებს დამოუკიდებელ პოზიციას. სალომე ზურაბიშვილის როგორც სახელმწიფოს მეთაურის უფლებამოსილებები შეზღუდულია და ძირითადად სიმბოლურია. პრეზიდენტი წარმოადგენს ქვეყანას საერთაშორისო ურთიერთობებში და უზრუნველყოფს კონსტიტუციის დაცვის კონტროლს. თუმცა ქვეყნის შიდა პოლიტიკასა და დემოკრატიაში ის უდიდეს როლს ასრულებს.
ბიძინა ივანიშვილის გეგმა ?
საზოგადოების გარკვეული ნაწილი ფიქრობს, რომ ბიძინა ივანიშვილმა მიხეილ სააკაშვილი ჩაანაცვლა ნიკა გვარამიას პარტიით, რომელმაც ერთიანი ნაციონალური მოძრაობიდან გამოყოფის შემდეგ საკუთარი პარტია შექმნა. მათი აზრით, ეს ნაბიჯი ნაციონალური მოძრაობის ხმების გაყოფას და ბოლო პერიოდამდე ყველაზე დიდი ოპოზიციური პარტიის დასუსტებას ემსახურებოდა, რაც საბოლოოდ „ქართული ოცნების“ გამარჯვების მიზეზად იქცა. ამგვარი განწყობა აჩვენებს, რომ საზოგადოების ნაწილი კრიტიკულად უყურებს ოპოზიციის ერთიანობის დეფიციტს და მის ვერგამართულ წინასაარჩევნო კამპანიას.
ოპოზიციის მარცხი რეგიონებთან მუშაობაში
კრიტიკა არამხოლოდ მმართველი პარტიის მიმართაა, არამედ ოპოზიციასაც ეხება. ამომრჩევლები ფიქრობენ, რომ ოპოზიციამ წინასაარჩევნო პერიოდი არაეფექტურად გამოიყენა და რეგიონებში, განსაკუთრებით ეთნიკურ უმცირესობებთან მუშაობა სათანადოდ ვერ მოახერხა. ეს ჯგუფები, ოფიციალური მონაცემებით, „ქართული ოცნების“ მტკიცე მხარდამჭერები აღმოჩნდნენ და არჩევნების საბოლოო შედეგებზეც მნიშვნელოვნად იმოქმედეს.
როგორ დაიცავს ხმებს ოპოზიცია
ოპოზიციის მთავარი გამოწვევა ახლა ამომრჩევლის ნდობის აღდგენა და თითოეული ხმის დაცვაა. თუ ოპოზიცია ვერ შეძლებს ამომრჩეველს დაუმტკიცოს, რომ მათ ინტერესებს იცავს , მომდევნო არჩევნებში მხარდაჭერის მოპოვება ძალიან გაუჭირდებათ. პროტესტებისა და ქუჩის დემონსტრაციების ორგანიზება კი უკვე აქტიურად დგას დღის წესრიგში.
მმართველი პარტიის კამპანიის სტრატეგია: ომის შიშის დათესვა
„ქართული ოცნების“ წინასაარჩევნო კამპანიის ერთ-ერთი მთავარი მესიჯი იყო ომის შიშის დანერგვა. მმართველი პარტია ამტკიცებდა, რომ ოპოზიციის გამარჯვება საქართველოს სამხედრო კონფლიქტში ჩაითრევდა. ამ სტრატეგიულმა მესიჯმა აშკარად გადამწყვეტი გავლენა მოახდინა ამომრჩეველზე და დამატებითი უპირატესობა მიანიჭა მმართველ პარტიას.
მაშინ როცა ოცნება ამომრჩეველს ომით აშინებდა, ოპოზიცია ძირითადად ერთმანეთთან შიდა შეთანხმებების მოპოვებით იყო დაკავებული და ასევე ყურადღება არ დაუთმო რეგიონებში აქტიურ მუშაობას, განსაკუთრებით ეთნიკურ უმცირესობებთან, რომელთა ხმებიც საბოლოოდ გადამწყვეტი აღმოჩნდა „ქართული ოცნების“ გამარჯვებისთვის.
პოლიტიკური კრიზისის რისკები
ამ ეტაპზე საქართველო სერიოზული პოლიტიკური კრიზისის წინაშეა, რაც არამხოლოდ შიდა ვითარებაზე, არამედ საერთაშორისო ურთიერთობებზეც იმოქმედებს. ევროკავშირმა და აშშ-მა უკვე გააფრთხილეს საქართველოს ხელისუფლება, რომ არადემოკრატიულად ჩატარებულმა არჩევნებმა შესაძლოა სავიზო რეჟიმისა და ევროპული ინტეგრაციის პროცესი შეაჩეროს.
დასკვნა
ოპოზიციამ, რომელიც ცესკოს ამ დროის შედეგებზე (ქართული ოცნება 53,056 % ) დაყრდნობით ამბობს რომ ოცნებამ არჩევნები მოიპარა , ახლა სწრაფი და კონსოლიდირებული მოქმედებით უნდა აჩვენოს, რომ ამომრჩევლის ნდობას იმსახურებს და თითოეულ ხმას დაიცავს. „ქართული ოცნების“ მიერ ომის შიშის დათესვა და ეთნიკურ უმცირესობებთან მუშაობა აჩვენებს, თუ როგორ შეუძლია მიზანმიმართულ კამპანიას არჩევნების ბედი გადაწყვიტოს. თუ ოპოზიცია ამ გამოწვევებს ვერ გაუმკლავდება და კვლავ დაშლილად და გაფანტულად დარჩება, ყველა მომდევნო არჩევნებში მხარდაჭერის მოპოვება უფრო და უფრო გაუძნელდება.