გახარია ხაზარაძის კოალიციური შეთანხმების ჩაშლა ქართული პოლიტიკის ერთ-ერთ მთავარ მოვლენად იქცა. საჯარო განცხადებების მიხედვით, „გახარია საქართველოსთვის“ პარტია ხაზარაძეს და მის გუნდს ადანაშაულებს შიდა შეთანხმების შეუძლებლობაში, რაც საბოლოოდ იქცა კოალიციის გაერთიანების მთავარ დაბრკოლებად. ამ საკითხს ცხადყოფს ის ფაქტი, რომ „გახარია საქართველოსთვის“ აღნიშნავს, რომ „ლელოსთან“ თანამშრომლობა უფრო მომავლის თემაა.
მთავარი კითხვა, რომელიც ამ მოცემულობით ჩნდება, არის ის, თუ რა იწვევს ასეთ გაუგებრობასა და უთანხმოებას ორ პარტიას შორის. „გახარია საქართველოსთვის“ გუნდი ხაზარაძის „შიდა კოალიციურ შეთანხმებას“ უწოდებს პრობლემას, თუმცა უფრო ღრმად რომ ჩავიხედოთ: აქ აშკარაა პირადი ინტერესებისა და ძალაუფლების განაწილების საკითხები.
ამ მოვლენების ფონზე, ხაზარაძე საქართველოს პრეზიდენტთან, სალომე ზურაბიშვილთან შეხვედრას გეგმავს. სავარაუდოდ, ის პრეზიდენტს გააცნობს იმ დეტალებს, რის გამოც შეთანხმება ჩაიშალა. ეს მოწმობს იმას, რომ კულუარებში გაცილებით უფრო რთული პროცესები მიმდინარეობს ვიდრე ეს შეიძლება გარედან ჩანდეს.
ამ პროცესში, პრეზიდენტის როლი კიდევ ერთხელ გამოიკვეთა, როგორც მნიშვნელოვანი ფაქტორი ქართული პოლიტიკური სცენის ფორმირებაში. მის ინიციატივებზე და შუამავლობაზე ბევრი რამ არის დამოკიდებული, რაც ხაზს უსვამს მის გავლენას ქვეყნის შიდა პოლიტიკურ პროცესებზე.
საბოლოოდ, ამომრჩევლებისთვის დგება კითხვა: რისი ბრალია ეს უთანხმოება? მართლა შიდა კონსენსუსის ნაკლებობაა მიზეზი, თუ პირადი ამბიციებისა და ლიდერობის დათმობა? რაც არ უნდა იყოს, კოალიციური შეთანხმების ჩაშლა მოწმობს, რომ ქართულ პოლიტიკაში ჯერ კიდევ დომინირებს პირადი ინტერესები ქვეყნის საერთო მიზნების ხარჯზე.
“გახარია საქართველოსთვის” , ხაზარაძის მიერ შიდა კონსენსუსის მიღწევის შეუძლებლობას მიიჩნევს მთავარ დაბრკოლებად. ამის ფონზე, რთულია იმის შეფასება, რამდენად არიან მზად ოპოზიციური ძალები საერთო ეროვნული ინტერესებისთვის სასარგებლო ნაბიჯების გადასადგმელად.
დღევანდელი პოლიტიკური ვითარების გათვალისწინებით, შეთანხმების ჩაშლა შეიძლება, წარუმატებლობად ჩაითვალოს, რადგან ის ასახავს სირთულეებს, რაც ქართულ პოლიტიკაში კოალიციური მართვისკენ სწრაფვისას ჩნდება.
